Spring Break
Door: Anne van der Kolk
Blijf op de hoogte en volg Anne
21 September 2013 | Zuid-Afrika, Garden Route
De laatste keer dat ik geschreven heb was ik hard aan het leren voor mijn examens. Nu zijn we weer 3 weken verder, ik heb al mijn examens gemaakt en daarna Spring Break gehad!
Mijn spring break startte 7 Septemner. Ik ben met een aantal vrienden 's morgens vroeg in de auto gestapt en we zijn naar het oosten gereden, in de richting van de Garden Route. De eerste weg hebben we afgelegd over de Route 62, oorspronkelijk de snelste weg van Kaapstad naar Port Elisabeth. Deze oude route verbond alle belangrijke economische steden tussen Kaapstad en PE met elkaar. De wijnlanden van Stellenbosch, Paarl en Robertson, de fruitlanden van Montagu en omstreken, de Struisvogelboerderijen in Oudshoorn en de stranden van Jefferey's Bay. We startten deze route tussen Stellenbosch en Paarl en leidde ons over bergpassen met fantastische uitzichten op valleien en de bergen zelf! In de Robertson Wine Valley hebben we een winetasting en een lunch op een boot in de rivier gehad. Het was erg mooi weer dus zo'n lunch op de boot was een geweldige ervaring!
Daarna zijn we doorgereden naar Montagu, waar onze eerste overnachting was. Dit kleine stadje in de bergen is bekend om zijn Gedroogd Fruit, een gewild tussendoortje hier. We hebben geslapen op een boerderij die huisjes als hostel-units verhuurde. 's Avonds zijn we naar de Bekende Avalon Hot Springs gegaan, Montagu's prijswinnende warmwater zwembaden, wat een heerlijke ontspanning was na een dag rijden
De volgende dag waren we al vroeg op om onze tocht voort te zetten naar oudshoorn, 250 km verderop. We volgen nog steeds de Route 62 en zijn gestopt bij Ronnies Sex Shop. Een populaire stopplaats met een pub en restaurant, en zelfs een eigen toeristenshop. De pub is zo populair door zijn naam, want met sex heeft het eigenlijk niets te maken! Na een heerlijke ijskoffie of milkshake zijn we doorgereden naar het idyllische, Victoriaanse Calitzdorp, waar we een late lunch op hebben. Tegen het einde van de middag kwamen we aan op onze Struisvogelboerderij in Oudshoorn waar we de volgende nacht zouden doorbrengen. Maar een paar honderd meter voor we aankwamen, bij het begin van de onverharde weg die naar ons huisje toe leidde, kwamen we erachter dat een van onze autos een spijker in zijn band had, en moesten we de band dus verwisselen.
Ons huisje had een open haard, en een Braai-plaats binnen, waar we dankbaar gebruik van gemaakt hebben. Met een paar anderen ben ik na aankomst nog naar het centrum van Oudshoorn gereden. Met een kleine detour, want we hadden de lengte van de onverharde weg onderschat, en dachten dat we een mooie alternatieve route naar de stad hadden gevonden dan de hoofdweg. Uiteindelijk zijn we toch op tijd bij de supermarkt aangekomen, met nog wat mooie uitzichten onderweg. In het centrum konden we ook gelijk bij een kantoor van de verhuurder van onze auto navragen hoe het precies zat met verzekering van de band. Helaas viel een autoband niet onder onze verzekering, maar gelukkig was een nieuwe band niet duur.
De volgende dag in Oudshoorn zijn we naar Rust en Vrede waterval geweest, nu een van mijn favoriete plekjes in de wereld. De waterval is de voornaamste bron van water voor Oudshoorn, en bevind zich midden tussen de bergen, wat de plek een intiem karakter geeft. Daarna zijn we naar een Struisvogelboerderij gegaan die rondleidingen geeft. Hier zijn we geknuffeld door struisvogels, heb ik op een struisvogel gereden en hebben we een nekmassage gehad van de vogels. Ook hebben we veel geleerd over de dieren. Hierna was het tijd om onze tocht voort te zetten. Het is een raar gezicht om tussen weilanden te rijden waar geen koeien of schapen in staan, maar struisvogels!
Na Oudshoorn hebben we de route 26 gevolgd naar Wilderniss en Knysna, twee dorpen bekend om hun natuurlijke schoonheid en culturele invloeden. In de haven van Knysna hebben we gegeten, voor we zijn doorgereden naar ons hostel in Plettenberg Bay. Plettenberg Bay is een plaatsje aan de kust van Zuid Afrika, vooral bekend als vakantiebestemming vanwege de mooie witte stranden en vele activiteiten die het biedt. Ons plan was om hier te gaan duiken en skydiven (parachutespringen) maar dit ging beide niet door vanwege slechte condities. gelukkig was het wel lekker weer dus konden we naar het strand. In Plettenberg hebben we een van onze andere auto's laten controleren die wat problemen met het stuur had (vraag me niet wat, ben echt een vrouw op dit gebied) het bleek uiteindelijk dat er iets kapot was, en dat was zo ernstig dat t gevaarlijk was om met de auto te rijden. gelukkig was het in één dag gemaakt en liepen we geen vertragin op. We bleven 2 nachten in Plettenberg Bay. Ons hostel, Nothando Backpackers, was een erg luxe hostel dat meer weg had van een Bed and Breakfast. De crew was heel erg gastvrij, en hebben zelfs een braai voor ons georganiseerd. Het was zo gezellig dat we tot in de late uurtjes spelletjes hebben gespeeld met de crew! Omdat de skydive niet meer doorgegaan was, hadden we besloten om op zaterdag terug te keren en het nog een keer te proberen, dus we hebben gelijk weer bij Nothando geboekt. Zaterdag hadden we ook een verjaardag, en de crew beloofde er iets moois van te maken.
Na Plettenberg zijn we over de N2 (de snelweg die de oude Route 62 uiteindelijk vervangen heeft) richting Jefferey's Bay gereden. Dit stuk is onderdeel van de Garden Route, de benaming voor de vlakte tussen Mossel Bay en Sorms River Mouth, bekend om zijn prachtige natuur. Hier zijn veel kleine natuurreservaten, waarvan een deel van ons er één bezocht heeft, terwijl de anderen zichzelf klaarmaakten voor de hoogste bungeejump ter wereld (hoewel er tegenwoordig één in china hoger is). Ik heb de sprong zelf nog niet gedaan, daarvoor wacht ik tot ik in December ga reizen met mijn vriend. Mijn vrienden die de sprong gedaan hebben waren erg tevreden en zeiden dat het een geweldige ervaring is. Na de bungeejump zijn we doorgereden naar Sorms River Valley, waar we een Canopy Tour wilden maken door het bos. Hierbij hangen er kabelbanen tussen de bomen, zon 30 m. boven de grond, en slinger je van de ene boom naar de andere boom. Helaas kwamen we erachter dat een van ons de portemonnee was kwijtgeraakt, en twee reden er terug naar de bungeejump om die te zoeken. De canopy tour hebben we met de rest gedaan, en toen we terugkwamen kregen we bericht dat de portemonnee gevonden was. Op ons laatste stukje rijden naar Jefferey's Bay hebben we nog een boswandeling gemaakt, om een 1000 jaar oude boom te bezoeken.
Jefferey's bay staat bekend als surfers paradijs. We sliepen in een hostel direct aan het strand, waar alles in het teken staat van surfen, je ziet overal wetsuits te drogen hangen en overal hangt reclame voor surflessen. Een ander aspect van Jefferey's Bay is zijn fantastische mogelijkheden voor strandritten te paard. Wat ik met twee anderen ook gedaan heb. Dit was een geweldige ervaring. We zijn door het duinlandschap naar het strand toe gereden, waar we op het laatst met de paarden de duinen moesten beklimmen. Eenmaal op het strand wilden de paarden maar één ding: kei en keihard rennen langs het water. Dit was echt super!!! Helaas komt er aan alle leuke dingen een einde, en ook nu moesten we de paarden op een gegeven moment weer de duinen in sturen. helaas was mijn paard zo opgewonden dat het struikelde over zijn eigen benen en samen met mij in de duin viel. Gelukkig viel ik zacht in de duin, maar mijn paard rende weg. Onze begeleider kon haar vangen en ik probeerde weer op haar te klimmen. Maar ze was erg onrustig, en ik had blaren op mijn vingers van mijn eerdere pogingen haar rustig te krijgen. Dus toen heb ik gewisseld met mijn begeleider, die een rustiger paard had. Uiteindelijk zijn we allemaal heel aangekomen bij de manege. Helaas kwam ik er op de terugweg naar het hostel achter dat ik mijn telefoon verloren had. We hebben een tijdje gezocht en zelfs de manege weer gebeld, maar uiteindelijk moesten we op weg naar onze volgende bestemming: Addo Elephant National Park, omdat we er anders niet meer in konden. Gelukkig kregen we halverwege een telefoontje van de manege dat ze mijn telefoon gevonden hadden, en dat twee andere nederlandse meiden, die toevallig ook richting Addo gingen, hem zouden meenemen. Dat was ff geluk hebben!
Na alle bergen en stranden was Addo een totaal andere ervaring. Addo Elephant National Park is in 1925 (kreeg zijn oorspronkelijke naam in 1931) gesticht om de Olifantenpopulatie in het gebied te beschermen tegen de boeren. De boeren schoten de Olifanten omdat ze hun gewassen opaten en teveel water dronken. In die tijd waren er nog maar 11 olifanten over. Nu zijn er meer dan 500 Olifanten in Addo. Een groot nadeel is dat de Addo olifanten een genetische afwijking hebben, waarbij de vrouwtjes maar zelden slagtanden hebben. Nu wordt geprobeerd dit recht te zetten door mannetjes uit andere parken in Addo te immigreren, maar er wordt maar langzaam progress gemaakt. Andere dieren in Addo zijn de Buffels, Leewuen, Luipaarden, verscheidene antiloopsoorten (Kudu, Rooi Hartebeest, Springbok), Neushoorns, zebra's, verseidene vossoorten, zwijnen, meerkatten en nog heel veel meer. Helaas heeft Addo geen giraffen.
We hebben 2 nachten doorgebracht in Addo. We hebben een nachtsafari gemaakt, een ochtendsafari en een eigen auto safari. Ook heb ik een safari te paard gedaan. Dit was ook erg geweldig. De dieren in het park zijn gewend aan auto's, die rijden daar al decennia rond, maar ruiters te paard vinden ze toch nog wat raar. Dit zorgt wel voor meer interactie, want we zijn 'geintimideerd' door een olifant, hebben het gedrag van en relaties tussen zebra's en elans kunnen bestuderen, en de zebra's hebben uiteindelijk met ons meegerend toen we zijn gaan gallopperen! Een geweldige ervaring dus!
Na Addo zijn we, zoals gezegd, weer teruggegaan naar Plettenberg Bay. De crew ontving ons weer erg gastvrij en hadden zelfs vanalles georganiseerd voor de verjaardag van onze vriendin. Ze hadden lasange voor ons gemaakt, en een Red Velvet Cake gebakken voor haar. Ze hebben voor haar gezongen (in Engels, Zulu (geloof ik) en zelfs xHosa, wat word gesproken met een 'klik' bij bepaalde letters). Na de verjaardag hebben we nog wat spelletjes gedaan, en zijn we uit gegaan. Helaas was de kroeg waar we heen wilden leeg, dus zijn we naar een andere kroeg gegaan waar een bachelorparty of iets dergelijks aan de gang was. Ze vonden het niet erg dat wij daar ook waren. Daarna zijn we naar een club gegaan waar onze gastheer en gastvrouw vaak komen. Dit was een wat meer lokale club, en eerlijk gezegd zou ik daar als toerist niet alleen naartoe gaan. Het leek wel alsof wij de enige 'blanken' waren daar. Iedereen was aangenaam verrast dat wij daar waren, en iedereen probeerde ons de afrikaanse manier van dansen aan te leren. Al met al was het een geslaagde avond!
De laatste dag was een lange autorit. We moesten nog ongeveer 600 kilometer terug rijden, en zijn onderweg nog 1 keer gestopt voor lunch. 's Ochtends kregen we wel bericht dat het nog mogelijk was om te skydiven, want de wind was niet aanwezig. 4 van ons wilden dit nog heel graag doen, dus zijn we eerst gestopt bij het vliegveld. Helaas hebben er maar 2 van de 4 kunnen springen.
's Avonds ben ik doodmoe mijn bed in gegaan. De afgelopen week was weer even wennen aan het ritme van de universiteit. Ik moet nog steeds wat essays inleveren, maar de cijfers die ik terugkreeg waren redelijk. Donderdag was de verjaardag van een andere vriend, wat op woensdagavond erg goed gevierd was. Donderdag zijn we lekker gaan uiteten, en gisteren hebben we een Huisfeest gehad van een van de bekendste private accommodaties voor internationale studenten. Het feest was een neon feest, met alleen maar blacklights en iedereen was geschminkt met neonverf. Was een erg leuk gezicht en zeker een thema dat ik nog een keer zou willen meemaken!
Ik denk dat het een erg lang verslag is, maar ik heb ook veel gedaan de afgelopen weken!
Mijn spring break startte 7 Septemner. Ik ben met een aantal vrienden 's morgens vroeg in de auto gestapt en we zijn naar het oosten gereden, in de richting van de Garden Route. De eerste weg hebben we afgelegd over de Route 62, oorspronkelijk de snelste weg van Kaapstad naar Port Elisabeth. Deze oude route verbond alle belangrijke economische steden tussen Kaapstad en PE met elkaar. De wijnlanden van Stellenbosch, Paarl en Robertson, de fruitlanden van Montagu en omstreken, de Struisvogelboerderijen in Oudshoorn en de stranden van Jefferey's Bay. We startten deze route tussen Stellenbosch en Paarl en leidde ons over bergpassen met fantastische uitzichten op valleien en de bergen zelf! In de Robertson Wine Valley hebben we een winetasting en een lunch op een boot in de rivier gehad. Het was erg mooi weer dus zo'n lunch op de boot was een geweldige ervaring!
Daarna zijn we doorgereden naar Montagu, waar onze eerste overnachting was. Dit kleine stadje in de bergen is bekend om zijn Gedroogd Fruit, een gewild tussendoortje hier. We hebben geslapen op een boerderij die huisjes als hostel-units verhuurde. 's Avonds zijn we naar de Bekende Avalon Hot Springs gegaan, Montagu's prijswinnende warmwater zwembaden, wat een heerlijke ontspanning was na een dag rijden
De volgende dag waren we al vroeg op om onze tocht voort te zetten naar oudshoorn, 250 km verderop. We volgen nog steeds de Route 62 en zijn gestopt bij Ronnies Sex Shop. Een populaire stopplaats met een pub en restaurant, en zelfs een eigen toeristenshop. De pub is zo populair door zijn naam, want met sex heeft het eigenlijk niets te maken! Na een heerlijke ijskoffie of milkshake zijn we doorgereden naar het idyllische, Victoriaanse Calitzdorp, waar we een late lunch op hebben. Tegen het einde van de middag kwamen we aan op onze Struisvogelboerderij in Oudshoorn waar we de volgende nacht zouden doorbrengen. Maar een paar honderd meter voor we aankwamen, bij het begin van de onverharde weg die naar ons huisje toe leidde, kwamen we erachter dat een van onze autos een spijker in zijn band had, en moesten we de band dus verwisselen.
Ons huisje had een open haard, en een Braai-plaats binnen, waar we dankbaar gebruik van gemaakt hebben. Met een paar anderen ben ik na aankomst nog naar het centrum van Oudshoorn gereden. Met een kleine detour, want we hadden de lengte van de onverharde weg onderschat, en dachten dat we een mooie alternatieve route naar de stad hadden gevonden dan de hoofdweg. Uiteindelijk zijn we toch op tijd bij de supermarkt aangekomen, met nog wat mooie uitzichten onderweg. In het centrum konden we ook gelijk bij een kantoor van de verhuurder van onze auto navragen hoe het precies zat met verzekering van de band. Helaas viel een autoband niet onder onze verzekering, maar gelukkig was een nieuwe band niet duur.
De volgende dag in Oudshoorn zijn we naar Rust en Vrede waterval geweest, nu een van mijn favoriete plekjes in de wereld. De waterval is de voornaamste bron van water voor Oudshoorn, en bevind zich midden tussen de bergen, wat de plek een intiem karakter geeft. Daarna zijn we naar een Struisvogelboerderij gegaan die rondleidingen geeft. Hier zijn we geknuffeld door struisvogels, heb ik op een struisvogel gereden en hebben we een nekmassage gehad van de vogels. Ook hebben we veel geleerd over de dieren. Hierna was het tijd om onze tocht voort te zetten. Het is een raar gezicht om tussen weilanden te rijden waar geen koeien of schapen in staan, maar struisvogels!
Na Oudshoorn hebben we de route 26 gevolgd naar Wilderniss en Knysna, twee dorpen bekend om hun natuurlijke schoonheid en culturele invloeden. In de haven van Knysna hebben we gegeten, voor we zijn doorgereden naar ons hostel in Plettenberg Bay. Plettenberg Bay is een plaatsje aan de kust van Zuid Afrika, vooral bekend als vakantiebestemming vanwege de mooie witte stranden en vele activiteiten die het biedt. Ons plan was om hier te gaan duiken en skydiven (parachutespringen) maar dit ging beide niet door vanwege slechte condities. gelukkig was het wel lekker weer dus konden we naar het strand. In Plettenberg hebben we een van onze andere auto's laten controleren die wat problemen met het stuur had (vraag me niet wat, ben echt een vrouw op dit gebied) het bleek uiteindelijk dat er iets kapot was, en dat was zo ernstig dat t gevaarlijk was om met de auto te rijden. gelukkig was het in één dag gemaakt en liepen we geen vertragin op. We bleven 2 nachten in Plettenberg Bay. Ons hostel, Nothando Backpackers, was een erg luxe hostel dat meer weg had van een Bed and Breakfast. De crew was heel erg gastvrij, en hebben zelfs een braai voor ons georganiseerd. Het was zo gezellig dat we tot in de late uurtjes spelletjes hebben gespeeld met de crew! Omdat de skydive niet meer doorgegaan was, hadden we besloten om op zaterdag terug te keren en het nog een keer te proberen, dus we hebben gelijk weer bij Nothando geboekt. Zaterdag hadden we ook een verjaardag, en de crew beloofde er iets moois van te maken.
Na Plettenberg zijn we over de N2 (de snelweg die de oude Route 62 uiteindelijk vervangen heeft) richting Jefferey's Bay gereden. Dit stuk is onderdeel van de Garden Route, de benaming voor de vlakte tussen Mossel Bay en Sorms River Mouth, bekend om zijn prachtige natuur. Hier zijn veel kleine natuurreservaten, waarvan een deel van ons er één bezocht heeft, terwijl de anderen zichzelf klaarmaakten voor de hoogste bungeejump ter wereld (hoewel er tegenwoordig één in china hoger is). Ik heb de sprong zelf nog niet gedaan, daarvoor wacht ik tot ik in December ga reizen met mijn vriend. Mijn vrienden die de sprong gedaan hebben waren erg tevreden en zeiden dat het een geweldige ervaring is. Na de bungeejump zijn we doorgereden naar Sorms River Valley, waar we een Canopy Tour wilden maken door het bos. Hierbij hangen er kabelbanen tussen de bomen, zon 30 m. boven de grond, en slinger je van de ene boom naar de andere boom. Helaas kwamen we erachter dat een van ons de portemonnee was kwijtgeraakt, en twee reden er terug naar de bungeejump om die te zoeken. De canopy tour hebben we met de rest gedaan, en toen we terugkwamen kregen we bericht dat de portemonnee gevonden was. Op ons laatste stukje rijden naar Jefferey's Bay hebben we nog een boswandeling gemaakt, om een 1000 jaar oude boom te bezoeken.
Jefferey's bay staat bekend als surfers paradijs. We sliepen in een hostel direct aan het strand, waar alles in het teken staat van surfen, je ziet overal wetsuits te drogen hangen en overal hangt reclame voor surflessen. Een ander aspect van Jefferey's Bay is zijn fantastische mogelijkheden voor strandritten te paard. Wat ik met twee anderen ook gedaan heb. Dit was een geweldige ervaring. We zijn door het duinlandschap naar het strand toe gereden, waar we op het laatst met de paarden de duinen moesten beklimmen. Eenmaal op het strand wilden de paarden maar één ding: kei en keihard rennen langs het water. Dit was echt super!!! Helaas komt er aan alle leuke dingen een einde, en ook nu moesten we de paarden op een gegeven moment weer de duinen in sturen. helaas was mijn paard zo opgewonden dat het struikelde over zijn eigen benen en samen met mij in de duin viel. Gelukkig viel ik zacht in de duin, maar mijn paard rende weg. Onze begeleider kon haar vangen en ik probeerde weer op haar te klimmen. Maar ze was erg onrustig, en ik had blaren op mijn vingers van mijn eerdere pogingen haar rustig te krijgen. Dus toen heb ik gewisseld met mijn begeleider, die een rustiger paard had. Uiteindelijk zijn we allemaal heel aangekomen bij de manege. Helaas kwam ik er op de terugweg naar het hostel achter dat ik mijn telefoon verloren had. We hebben een tijdje gezocht en zelfs de manege weer gebeld, maar uiteindelijk moesten we op weg naar onze volgende bestemming: Addo Elephant National Park, omdat we er anders niet meer in konden. Gelukkig kregen we halverwege een telefoontje van de manege dat ze mijn telefoon gevonden hadden, en dat twee andere nederlandse meiden, die toevallig ook richting Addo gingen, hem zouden meenemen. Dat was ff geluk hebben!
Na alle bergen en stranden was Addo een totaal andere ervaring. Addo Elephant National Park is in 1925 (kreeg zijn oorspronkelijke naam in 1931) gesticht om de Olifantenpopulatie in het gebied te beschermen tegen de boeren. De boeren schoten de Olifanten omdat ze hun gewassen opaten en teveel water dronken. In die tijd waren er nog maar 11 olifanten over. Nu zijn er meer dan 500 Olifanten in Addo. Een groot nadeel is dat de Addo olifanten een genetische afwijking hebben, waarbij de vrouwtjes maar zelden slagtanden hebben. Nu wordt geprobeerd dit recht te zetten door mannetjes uit andere parken in Addo te immigreren, maar er wordt maar langzaam progress gemaakt. Andere dieren in Addo zijn de Buffels, Leewuen, Luipaarden, verscheidene antiloopsoorten (Kudu, Rooi Hartebeest, Springbok), Neushoorns, zebra's, verseidene vossoorten, zwijnen, meerkatten en nog heel veel meer. Helaas heeft Addo geen giraffen.
We hebben 2 nachten doorgebracht in Addo. We hebben een nachtsafari gemaakt, een ochtendsafari en een eigen auto safari. Ook heb ik een safari te paard gedaan. Dit was ook erg geweldig. De dieren in het park zijn gewend aan auto's, die rijden daar al decennia rond, maar ruiters te paard vinden ze toch nog wat raar. Dit zorgt wel voor meer interactie, want we zijn 'geintimideerd' door een olifant, hebben het gedrag van en relaties tussen zebra's en elans kunnen bestuderen, en de zebra's hebben uiteindelijk met ons meegerend toen we zijn gaan gallopperen! Een geweldige ervaring dus!
Na Addo zijn we, zoals gezegd, weer teruggegaan naar Plettenberg Bay. De crew ontving ons weer erg gastvrij en hadden zelfs vanalles georganiseerd voor de verjaardag van onze vriendin. Ze hadden lasange voor ons gemaakt, en een Red Velvet Cake gebakken voor haar. Ze hebben voor haar gezongen (in Engels, Zulu (geloof ik) en zelfs xHosa, wat word gesproken met een 'klik' bij bepaalde letters). Na de verjaardag hebben we nog wat spelletjes gedaan, en zijn we uit gegaan. Helaas was de kroeg waar we heen wilden leeg, dus zijn we naar een andere kroeg gegaan waar een bachelorparty of iets dergelijks aan de gang was. Ze vonden het niet erg dat wij daar ook waren. Daarna zijn we naar een club gegaan waar onze gastheer en gastvrouw vaak komen. Dit was een wat meer lokale club, en eerlijk gezegd zou ik daar als toerist niet alleen naartoe gaan. Het leek wel alsof wij de enige 'blanken' waren daar. Iedereen was aangenaam verrast dat wij daar waren, en iedereen probeerde ons de afrikaanse manier van dansen aan te leren. Al met al was het een geslaagde avond!
De laatste dag was een lange autorit. We moesten nog ongeveer 600 kilometer terug rijden, en zijn onderweg nog 1 keer gestopt voor lunch. 's Ochtends kregen we wel bericht dat het nog mogelijk was om te skydiven, want de wind was niet aanwezig. 4 van ons wilden dit nog heel graag doen, dus zijn we eerst gestopt bij het vliegveld. Helaas hebben er maar 2 van de 4 kunnen springen.
's Avonds ben ik doodmoe mijn bed in gegaan. De afgelopen week was weer even wennen aan het ritme van de universiteit. Ik moet nog steeds wat essays inleveren, maar de cijfers die ik terugkreeg waren redelijk. Donderdag was de verjaardag van een andere vriend, wat op woensdagavond erg goed gevierd was. Donderdag zijn we lekker gaan uiteten, en gisteren hebben we een Huisfeest gehad van een van de bekendste private accommodaties voor internationale studenten. Het feest was een neon feest, met alleen maar blacklights en iedereen was geschminkt met neonverf. Was een erg leuk gezicht en zeker een thema dat ik nog een keer zou willen meemaken!
Ik denk dat het een erg lang verslag is, maar ik heb ook veel gedaan de afgelopen weken!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
